کد مطلب:34813 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اعتقادات

زيبايي در خدا و ملاقات با او، (درحالي كه در بحث خداشناسي، ثابت شده كه خداوند جسم نيست) چه مفهومي دارد؟

در آيات قرآن مجيد و كلمات پيشوايان بزرگ دين، گاهي تعبيراتي دربارة خداوند ديده مي​شود كه در بدو نظر، انسان تصوّر مي​كند با اين حقيقت مسلّم كه «خداوند از جسميّت و عوارض جسم بودن بكلّي منزّه است و هرگز ديده نميشود» منافات دارد، مانند «دست خدا بالاي همة دستهاست» و «خداوند بينا و شنواست» و «خداوند كارهاي شما را مي​بيند» و در تاريخ و عقايد اسلامي، به جمعيّتي برخورد ميكنيم كه آنها را «مجسمه» مينامند و همان طور كه از اسم آنها پيداست، به جسميّت خدا عقيده داشتند. علّت پيدايش اين عقيده نيز چيزي جز مطالعة سطحي در آيات و روايات فوق نبود.



ولي با توجّه به آيات و احاديث فراواني كه صريحاً هر گونه عوارض جسم و خواص و آثار آن را از خداوند نفي ميكند و ذات مقدّس او را ذات بي مثال و غير قابل تصوّري معرّفي مينمايد، روشن ميشود كه منظور از آيات و روايات دستة اوّل، آنچه در بدو امر به نظر مي رسد نبوده است، بلكه منظور يك نوع تشبيه و مجاز است.



توضيح اين كه مي دانيم كه الفاظ و كلمات براي رفع احتياجات روزانه وضع شده اند و بر محور موضوعاتي كه مربوط به زندگي روزمره است دور مي‎زند، از طرفي حقايقي كه مربوط به مبدأ و معاد و خداوند و صفات اوست، ناچار بايد با همين الفاظ بيان شود، لذا چاره اي جز اين نيست كه اين الفاظ را كه مربوط به همين امور مادّي است، گرفته و با مناسبات و تشبيهاتي در معاني جديدي كه درخور عالم ماوارء طبيعت است به كار بريم.



بنابراين اگر گفته شود خداوند«زيبا» است، منظور زيبايي جسمي نيست، بلكه منظور كمال واقعي است؛ زيرا خداوند وجودي است كه تمام كمالاتي را كه به تصوّر ما بيايد يا نيايد داراست، البتّه چنين و جودي زيباست. همچنين منظور از ملاقات خداوند در جهان ديگر، ملاقات و ديدار خداوند نيست، بلكه مشاهدة آثار حكومت و قدرت و عدالت او (يعني مزد و پاداش و مجازات و كيفر كارها) است كه همه نشانه هاي وجود او و آثار صفات او ميباشد و ملاقات اينها به منزلة ملاقات خداوند شمرده شده است.

---

معارف اسلام


ايت الله مكارم شيرازي